Από
Σωτήρη Αντωνίου
Προς τον
κ. Δημ. Ντζανάτο
Ορκωτό Λογιστή -Ελεγκτή
Ζεφείρου 56 Τ.Κ. 17564 Π. Φάληρο
ΘΕΜΑ: Έκθεση ελέγχου οικονομικών καταστάσεων ΕΤΑΤ
Σε συνέχεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας μας της 8/3/11 σχετικά με τις αυξήσεις των συντάξεων που καταβάλει το ΕΤΑΤ, σας γνωρίζω συμπληρωματικά τα εξής:
1. Όπως προκύπτει από τις οδηγίες του Υπουργείου Οικονομικών προς την εταιρεία εκπόνησης της ειδικής οικονομικής μελέτης, για την υπαγωγή στο ΕΤΑΤ των ασφαλισμένων και συνταξιούχων του ΤΕΑΠΕΤΕ, στο κόστος ένταξης που βαρύνει τις υπόχρεες Τράπεζες δεν υπολογίσθηκε κανένα ποσοστό αύξησης για τις χορηγούμενες συντάξεις επί τη αιτιολογία ότι δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη στο νόμο. Αντίθετη ήταν η θέση του ΝΣΚ το οποίο με τη γνωμοδότησή του 132/12.4.07 που έκανε δεκτή ο Υπουργός Εργασίας, αποφάνθηκε ότι οι συντάξεις αυτές αυξάνονται κατά το ποσοστό της εκάστοτε εισοδηματικής πολιτικής σύμφωνα με το άρθρο 66 ν.2084/92. Η θέση του Συλλόγου Συντ/χων Εμπορικής Τράπεζας γνωστοποιηθείσα με πλήρη τεκμηρίωση προς το Υπουργείο και το ΕΤΑΤ, ήταν και είναι ότι επί του θέματος έχει εφαρμογή το καταστατικό του ΤΕΑΠΕΤΕ (αρθ. 10 και 10δ΄) βάσει του άρθρου 61 περιπτ. α΄ ν. 3371/05.
2. Ανεξαρτήτως τούτων το κύριο και ουσιώδες είναι ότι οι καταβαλλόμενες αυξήσεις του (άρθρου 66 ν. 2084/92) δεν συμπεριλήφθηκαν στο κόστος ένταξης, τούτο αφορά πλην του ΤΕΑΠΕΤΕ και τα λοιπά επικουρικά ταμεία τα μέλη των οποίων εντάχθηκαν στο ΕΤΑΤ μετά την εφαρμογή της προαναφερθείσας γνωμοδότησης του ΝΣΚ , όπως ευχερώς διαπιστούται από τις διατάξεις των σχετικών νόμων ένταξης.
Είναι πρόδηλον ότι τα μη κοστολογηθέντα ποσά των αυξήσεων θα ανέλθουν σε ύψος δυσθεώρητο, λόγω του ήδη μεγάλου και διαρκώς αυξανόμενου αριθμού συνταξιούχων με αναπότρεπτη συνέπεια τη δημιουργία ελλείμματος στο ΕΤΑΤ για την κάλυψη του οποίου είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα εφαρμοσθεί η γενική (και αόριστη εν πολλοίς) εγγυητική ρήτρα του Δημοσίου, ενόψει και της παρατεταμένης βαθιάς δημοσιονομικής κρίσης που στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται εσαεί με το πάγωμα των συντάξεων.
3. Και εδώ προκύπτει ένα άλλο ζήτημα που έχει να κάνει με τα «προγράμματα καθορισμένων παροχών» γνώρισμα των οποίων είναι ο καθορισμός της εργοδοτικής εισφοράς ίσης με το εκάστοτε απαιτούμενο ποσό προς συμπλήρωση των λοιπών πόρων του ταμείου για την κάλυψη των συντάξεων και άλλων υποχρεώσεών του. Ε’ξού και η βεβαιότητα ότι τα προγράμματα αυτά εξασφαλίζουν σ’ όλη τη διάρκειά τους τη σταθερότητα των παροχών, αποκλειομένης της εμφάνισης ελλειμμάτων - σε αντίθεση με εκείνα των «καθορισμένων εισφορών» στα οποία η επιγενόμενη ανεπάρκεια των θεσμοθετημένων εισφορών αποτελεί σύνηθες φαινόμενο. Στην περίπτωση όμως του ΕΤΑΤ η υποχρέωση των εργοδοτριών Τραπεζών εξαντλείται στην καταβολή του κόστους ένταξης, υπολογισθέντος βάσει οικονομικής μελέτης κι όχι βάσει της πληρέστερης και ακριβέστερης αναλογιστικής μελέτης.
Το ερώτημα που εγείρεται εν προκειμένω είναι αν τελικά εξασφαλίζεται διαχρονικά η ακεραιότητα των καταβαλλομένων συντάξεων με τα προγράμματα καθορισμένων παροχών όπως προβλέπονται από το 26 ΔΛΠ που ο νόμος 2992/02 κατέστησε, μαζί με τα λοιπά ΔΛΠ, εσωτερικό δίκαιο.
4. Το ερώτημα αποτελεί αντικείμενο ευρύτερου προβληματισμού που εκφεύγει, βέβαια, του σκοπού του διενεργηθέντος από την πλευρά σας ελέγχου των οικονομικών καταστάσεων του ΕΤΑΤ, αναντίρρητα όμως, εμπίπτει στο πεδίο άσκησης του ελέγχου αυτού ο μή υπολογισμός στο κόστος ένταξης της επιβάρυνσης από τις χορηγούμενες αυξήσεις, στοιχείο που επηρεάζει αρνητικά την πραγματική οικονομική θέση του ΕΤΑΤ και αναιρεί την εκτίμηση της Διοίκησής του ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα χρηματοδότησης των παροχών του (σελ. 18 υπό στοιχ. 3.2.8 δ΄ της έκθεσης ελέγχου).
Τα παραπάνω έκρινα σκόπιμο να σας επισημάνω, όχι απλώς επειδή έχω έννομο συμφέρον, αλλά από γενικότερο ενδιαφέρον για τα ασφαλιστικά θέματα του χώρου των Τραπεζών με τα οποία ασχολούμαι.
Με εκτίμηση
Αντωνίου Σωτήρης
Προς τον Πρόεδρο
και μέλη του Δ.Σ. του ΕΤΑΤ
Θέμα: Παραβιάσεις καταστατικού ΤΕΑΠΕΤΕ
Σύμφωνα με τα οριζόμενα από τις σχετικές διατάξεις του Ν. 3371/05 οι ενταχθέντες στο φορέα σας ασφαλισμένοι του ΤΕΑΠΕΤΕ, διέπονται ως προς την συνταξιοδότησή τους από τις διατάξεις του καταστατικού του, ιδίως σε ότι αφορά τις προϋποθέσεις χορήγησης των συνταξιοδοτικών παροχών και τον τρόπο υπολογισμού τους. Κατά την εφαρμογή, όμως, των διατάξεων του καταστατικού παρατηρήθηκαν περιπτώσεις σαφούς παραβίασης των αναφερομένων σ’ αυτές ρυθμίσεων που αποβαίνουν σε βάρος των ασφαλισμένων και συνταξιούχων .
Ανάλυση των παραβιάσεων αυτών παρατίθεται κατωτέρω:
1. Συνταξιοδότηση χωρίς όριο ηλικίας
Δεν τηρείται η διάταξη του άρθρου 7 παρ.1 και 3 του καταστατικού που προβλέπει για μεν τους άντρες τη θεμελίωση του δικαιώματος σύνταξης με 30 συντάξιμα χρόνια ασφάλισης και με 15 χρόνια από πραγματική υπηρεσία στη Τράπεζα για τις γυναίκες με ανήλικο παιδί, χωρίς όριο ηλικίας και στις δύο περιπτώσεις. Αντ’ αυτών εφαρμόζονται, αντιστοίχως, τα 32 χρόνια για τους άντρες και 17,5 χρόνια για τις γυναίκες εκ των οποίων τα 15 από πραγματική υπηρεσία στη Τράπεζα.
Τα χρονικά αυτά όρια, ανεπιτρέπτως, ελήφθησαν υπόψη από την ειδική οικονομική μελέτη χωρίς τούτο να επηρεάζει την μή εξαρτημένη από οιαδήποτε προϋπόθεση υποχρέωση του φορέα σας να εφαρμόζει τις καταστατικές διατάξεις ως έχουν, η δε τροποποίησή τους είναι έγκυρη και νόμιμη μόνον με έγγραφη συμφωνία των συμβληθέντων μερών, Τράπεζας και Συλλόγου Εργαζομένων της (αρθρ. 23 καταστατικού). Για τους παραπάνω λόγους ο φορέας σας οφείλει να προσαρμόσει τις σχετικές αποφάσεις του στους ορισμούς του καταστατικού.
2. Κατάργηση Α΄ βμιας Υγειονομικής Επιτροπής
Με απόφαση του Δ.Σ. του φορέα σας καταργήθηκε η επιτροπή που προβλέπεται από το άρθρο 19 του Καταστατικού η οποία είχε ως αντικείμενο την πιστοποίηση της ανικανότητας που αποτελεί προϋπόθεση για τη χορήγηση σύνταξης λόγω αναπηρίας.
Η απόφαση αυτή την σκοπιμότητα της οποίας δεν κατανοούμε ελέγχεται ως αντικαταστατική διττώς : και από τυπικής πλευράς αλλά από και ουσιαστικής. Τυπικής διότι σύμφωνα με το άρθρο 23, όπως ήδη τονίστηκε, η θέσπιση, κατάργηση ή τροποποίηση διατάξεων του καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ, αποτελεί αρμοδιότητα που ανήκει αποκλειστικά στα συμβληθέντα μέρη – Εμπορική Τράπεζα και Σύλλογο Εργαζομένων της – ουδέ καν στο Δ.Σ. του Ταμείου το οποίο, απλώς, δύναται να εισηγηθεί σχετικώς όχι να αποφασίσει. Από ουσιαστικής πλευράς η κατάργηση της υγειονομικής επιτροπής πλήττει το δικαίωμα του ασφαλισμένου να κριθεί η χορήγηση σύνταξης λόγω αναπηρίας με τους όρους του καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ κατά παράβαση του άρθρου 61 περ. β΄ ν. 3371/05 ορίζοντος ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης από τα οικεία ταμεία δεν θίγονται για τους μέχρι 31/12/1992 ασφαλισθέντες, ρύθμιση ισχύουσα ως εκ της γενικότητας της διατύπωσής της ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για απονομή σύνταξης λόγω γήρατος, αναπηρίας και θανάτου.
Η αυθαίρετη κατάργηση της υγειονομικής επιτροπής θεσμοθετημένης και κατοχυρωμένης από το καταστατικό του ΤΕΑΠΕΤΕ συνεπάγεται τη στέρηση του δικαιώματος κρίσης ή επανάκρισης της αναπηρίας με τις ευνοϊκότερες προϋποθέσεις του Ταμείου ιδίως σε ότι αφορά το κατώτατο ποσοστό αναπηρίας (33% στο ΤΕΑΠΕΤΕ) και τη διάρκεια αυτής, κατά τα ειδικότερον οριζόμενα από το προαναφερθέν άρθρο 19 του καταστατικού.
Για το λόγο αυτό η νέα διοίκηση του φορέα σας οφείλει να επανασυστήσει την εν λόγω επιτροπή αποκαθιστώντας τη νομιμότητα που απροσχημάτιστα παραβίασε η προηγούμενη διοίκηση καταργώντας τη διάταξη του καταστατικού το οποίο ο φορέας σας υποχρεούται εκ του νόμου να εφαρμόζει ως έχει, μή επιτρεπομένης οιασδήποτε μεταβολής των ρυθμίσεών του.
3. Εισφορά γάμου συνταξιούχων
Στην περίπτωση τέλεσης γάμου συνταξιούχου οι υπηρεσίες σας, προκειμένου να χορηγήσουν το προβλεπόμενο επίδομα, αξιώνουν την καταβολή της εφ’ άπαξ εισφοράς του αρθρ. 5 παρ.2 του καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ. Αλλ’ εκτός του ότι μόνη προϋπόθεση για τη χορήγηση του επιδόματος αυτού, είναι το πραγματικό γεγονός της τέλεσης του γάμου, οι υπηρεσίες σας όφειλαν να γνωρίζουν ότι ο νόμος 3371/05 τις εισφορές ασφαλισμένων εν ενεργεία και συνταξιούχων τις ενσωμάτωσε στη καταβαλλόμενη σε 10 ετήσιες δόσεις εισφορά (κόστος ένταξης) που βαρύνει τις υπόχρεες τράπεζες Εμπορική και Πειραιώς βάσει του άρθρ. 63 του ως άνω νόμου, στο οποίο απαριθμούνται περιοριστικά οι πόροι του ΕΤΑΤ και στους οποίους δεν περιλαμβάνονται εισφορές εργαζομένων και συνταξιούχων, το δε άρθρο 61 παρ. α΄ και β΄ που παραπέμπει στα καταστατικά επικουρικών ταμείων, αναφέρεται στον υπολογισμό της σύνταξης και όχι στους πόρους του ΕΤΑΤ.
Επομένως και κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, ο φορέας σας δεν νομιμοποιείται αξιώνοντας την εισφορά γάμου, οφείλει δε να επιστρέψει τα σχετικά ποσά στους δικαιούχους που τα κατέβαλαν αχρεωστήτως και υπό την πίεση της μή χορήγησης του επιδόματος γάμου - πίεση που άσκησαν παρά το νόμο οι υπηρεσίες σας.
4. Ιδιότυπη μορφή παραβίασης του καταστατικού αλλά και του ν. 3371/05 αποτελεί το περιεχόμενο εγγράφου σας με τίτλο «υπηρεσιακό σημείωμα» χωρίς υπογραφή και ημερομηνία έκδοσης. Με το έγγραφο αυτό ο φορέας σας ζητεί από τους ασφαλισμένους για επικείμενη συνταξιοδότηση, να προβούν στις αναγκαίες ενέργειες για τη χορήγηση της σύνταξής τους από τον κύριο φορέα και το ΕΤΕΑΜ, γνωστοποιώντας παράλληλα σ’ αυτούς ότι σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 8 άρθρου 10 του καταστατικού και με σχετική απόφαση του Δ.Σ. του ΤΕΑΠΕΤΕ, η συνολική σύνταξη θα τους καταβάλλεται στο ακέραιο χωρίς τη μείωσή της με τα ποσά της σύνταξης του ΙΚΑ και του ΕΤΕΑΜ, μόνον επί τρίμηνο από της υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης.
Σχετικώς έχουμε να παρατηρήσουμε ότι: Πρώτον: Παραβιάζεται ο νόμος 3371/05 ο οποίος με το άρθρο 64 αναθέτει στο ΕΤΑΤ και όχι στους υπό συνταξιοδότηση ασφαλισμένους τη διεκπεραίωση όλων των διαδικασιών «από την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης μέχρι την έκδοση της τελικής πράξης συνταξιοδότησης σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς». Επίσης δεν εφαρμόζεται η διάταξη της παρ. 6 άρθρου 10 του καταστατικού που προβλέπει τη γνωστοποίηση στο δικαιούχο την ημερομηνία άσκησης του δικαιώματος για μειωμένη ή πλήρη σύνταξη. Δεύτερον: Παραβιάζεται το καταστατικό του ΤΕΑΠΕΤΕ το άρθρο 10 παρ.8 του οποίου το μόνο δικαίωμα που αναγνωρίζει στο Δ.Σ., στη περίπτωση άπρακτης παρέλευσης του τριμήνου, είναι με απόφασή του και έπειτα από ενημέρωση του δικαιούχου να ορίσει το (νέο) χρόνο έναρξης της αναδρομικής μείωσης, κατά τα ως άνω, της συνολικής σύνταξης, και όχι «άνευ ετέρου» να μειώσει τη συνολική σύνταξη υπολογίζοντας αυθαίρετα τα παντελώς άγνωστα στο φορέα σας ποσά της σύνταξης του ΙΚΑ και του ΕΤΕΑΜ που δικαιούται ο συνταξιούχος.
Συνεπώς ο ανώνυμος συντάκτης του «υπηρεσιακού σημειώματος» - στερουμένου απoδεικτικής ισχύος ως ανυπογράφου και αχρονολογήτου - αστόχως και προσχηματικώς επικαλείται την σχετική απόφαση του ΤΕΑΠΕΤΕ δοθέντος ότι ο φορέας σας ως καθολικός διάδοχος έχει αναλάβει τις καταστατικές υποχρεώσεις του ταμείου αυτού και όχι την εφαρμογή αποφάσεών του, κειμένων, καταφανώς, εκτός νομιμότητας .
5. Αναπροσαρμογή συντάξεων
Ο φορέας σας εφάρμοσε τις διατάξεις του καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ σχετικά με τις αυξήσεις των συντάξεων, μόνο για το έτος 2006, χορηγώντας τις αυξήσεις της κλαδικής ΣΣΕ, ενώ το επόμενο έτος εφάρμοσε την εισοδηματική πολιτική, καίτοι η ΣΣΕ ήταν διετούς διάρκειας και αποτελούσε αδιάσπαστο σύνολο ρυθμίσεων που δέσμευε τον φορέα σας για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα.
Η κατά παράβαση του καταστατικού χορήγηση των αυξήσεων του έτους 2007 στηρίχθηκε στην υπ. αριθμ. 132/12.04.07 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, το οποίο σε σχετικό ερώτημα του Υπουργείου Απασχόλησης νυν Εργασίας, αποφάνθηκε ότι στην προκειμένη περίπτωση έχει εφαρμογή η γενική διάταξη του άρθρου 66 ν. 2084/92 ορίζουσα ότι οι συντάξεις των φορέων κοινωνικής ασφάλισης αυξάνονται κατά το ποσοστό της εκάστοτε εισοδηματικής πολιτικής.
Η ως άνω γνωμοδότηση πάσχει κατά την αιτιολογική της βάση, δεχθείσα εσφαλμένως, ότι «στο νόμο 3371/05 δεν υπάρχει καμία διάταξη που να προβλέπει ότι για τις αυξήσεις αυτές θα ισχύουν τα καταστατικά των οικείων επικουρικών ταμείων» και για το λόγο αυτό κρίθηκε προφανώς…. «διά της εις άτοπον απαγωγής» ότι εν προκειμένω έχει εφαρμογή το ως άνω άρθρο 66 ν. 2084/92.
Το γνωμοδοτήσαν τμήμα, ως μη όφειλε, αγνόησε παντελώς το καταστατικό του ΤΕΑΠΕΤΕ καίτοι το τεθέν ερώτημα αφορούσε τις εφαρμοστέες διατάξεις για τις αυξήσεις, αν δηλαδή γι’ αυτές έπρεπε να εφαρμοσθεί το καταστατικό ή το ως άνω άρθρο 66. Επίσης ουδόλως έλαβε υπόψη του ότι η έλλειψη ρητής διάταξης στο νόμο, αναφερομένης στις αυξήσεις, καλύπτεται από την κατά παραπομπή νομοθέτηση εφαρμογή της οποίας αποτελεί το άρθρο 61 περ. α΄ που παραπέμπει στις καταστατικές διατάξεις των οικείων επικουρικών ταμείων μεταξύ των οποίων, προκειμένου για το ΤΕΑΠΕΤΕ, και οι διατάξεις των άρθρων 10 α΄ και 10 δ΄ που αφορούν τις αυξήσεις και γενικότερα τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων και λοιπών παροχών. Το ως άνω άρθρο 61 περ. α΄ και β΄ ως ειδικότερο και ως θεσπίζον εξαίρεση κατισχύει του προγενεστέρου άρθρου 66 ν. 2084/92 το οποίον άλλωστε, έχει εφαρμογή στους καθιερωμένους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, μή περιλαμβανομένου του ΕΤΑΤ σ’ αυτούς, ενόψει του ότι α) παρέχει συντάξεις «ιδίω ονόματι» μεν, αλλά για λογαριασμό των επικουρικών ταμείων τα μέλη των οποίων εντάχθηκαν στο φορέα αυτόν υποχρεωτικά. β) δεν διαθέτει δικό του καταστατικό ούτε κανονισμό παροχών, ο δε υπολογισμός και η απονομή των συντάξεων γίνεται βάσει των ορισμών των καταστατικών διατάξεων των οικείων ταμείων, ενώ τα αντίστοιχα ποσά αντλούνται από ασφαλιστικό κεφάλαιο σχηματιζόμενο από καταβολές των υπόχρεων τραπεζών σύμφωνα με το άρθρο 63 περ. α΄ ν. 3371/05. Ουσιαστικά το ΕΤΑΤ ενεργεί ως «οιονεί» εντολοδόχος, ως τρίτος, εντός των ορίων των διατάξεων της νομοθεσίας των αντιστοίχων επικουρικών ταμείων τα οποία υποκαθιστά στον υπολογισμό και πληρωμή των συντάξεων ασκώντας, απλώς, ταμειακή διαχείριση και μόνον σε συνδυασμό με την παροχή των διαμεσολαβητικών υπηρεσιών που προβλέπουν τα άρθρα 64 – 65 του ν. 3371/05.
Εκ των ως άνω εκτεθέντων καθίσταται σαφές ότι το ΕΤΑΤ ανεξαρτήτως της ιδιότητάς του ως Ν.Π.Δ.Δ. δεν συγκεντρώνει τα βασικά γνωρίσματα των φορέων κοινωνικής ασφάλισης στους οποίους αναφέρεται και έχει εφαρμογή το άρθρο 66 του ν. 2084/92.
Το γνωμοδοτήσαν τμήμα του Ν.Σ.Κ. με τις προαναφερθείσες ουσιώδεις παραλείψεις του και με τη μή λήψη υπόψη του, ότι το ΕΤΑΤ λόγω της ιδιομορφίας του διέπεται από τις καταστατικές διατάξεις των οικείων επικουρικών ταμείων, κατέστησε τη γνωμοδότησή του απολύτως άκυρη, δεχθέν για τις αυξήσεις των συντάξεων την εφαρμογή του άρθρου 66 ν. 2084/92, αντί των καταστατικών των επικουρικών φορέων για λογαριασμό των οποίων καταβάλλει τις συντάξεις. Η ακυρότητα της γνωμοδότησης συνεπιφέρει και ακυρότητα των αποφάσεών σας χορήγησης αυξήσεων για τα έτη 2007 και 2008 οι οποίες στηρίχθηκαν επ’ αυτής, η δε εγγενώς υφισταμένη ακυρότητα δεν θεραπεύεται με την αποδοχή από τον Υπουργό της γνωμοδότησης, νομικώς ανυπόστατης αφού οι συντάκτες της αγνόησαν ουσιώδη στοιχεία ληπτέα υπόψη υποχρεωτικώς για το σχηματισμό εγκύρου γνώμης ως προς την προσήκουσα απάντηση επί του τεθέντος ερωτήματος.
Το ζήτημα όμως είναι ότι θα καταστεί αναγκαία η προσφυγή στα δικαστήρια για την ακύρωση των δικών σας αποφάσεων με τις οποίες, σε εφαρμογή της γνωμοδότησης, χορηγήσατε τις αυξήσεις της εισοδηματικής πολιτικής αντί των αυξήσεων και λοιπών παροχών που προβλέπει το καταστατικό του ΤΕΑΠΕΤΕ.
Πάντα ταύτα υπό το κράτος ισχύος του ν. 3371/05 χωρίς την επίκληση της 4007/09 απόφασης του Εφετείου Αθηνών η οποία επικυρώνουσα την 116/08 πρωτόδικη, έκρινε μετά «δυνάμεως δεδικασμένου» ότι είναι αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 26 ν. 3465/06 που επέβαλε την υποχρεωτική ένταξη στο ΕΤΑΤ και ΕΤΕΑΜ των ασφαλισμένων και συνταξιούχων του ΤΕΑΠΕΤΕ παράλληλα δε ακύρωσε την καταγγελία από την Εμπορική Τράπεζα της ΣΣΕ βάσει της οποίας συνεστήθη το ταμείο αυτό, με αποτέλεσμα την ενεργοποίηση στο σύνολό τους των διατάξεων του καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ και την ανατροπή όλων των παραπάνω αποφάσεών σας από τότε που ίσχυσαν, την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, ως είχαν πριν την εφαρμογή αυτών των αποφάσεων και την καταβολή αναδρομικά των διαφορών που προκύπτουν από τις παροχές των ΣΣΕ, των διαιτητικών αποφάσεων και των επιχειρησιακών συμβάσεων για τα έτη 2007 και πέραν, όπως προβλέπουν και επιτάσσουν οι οικείες διατάξεις του Καταστατικού.
Πρέπει επίσης να γνωρίζετε ότι η Δ/νση πρόσθετης ασφάλισης έχει αρκετά υπομνήματα που απεικονίζουν όλες τις αδικίες που έχουν συντελεστεί αυτά τα χρόνια (από το 2005 μέχρι σήμερα), από το Υπουργείο Εργασίας (πρώην Απασχόλησης). Για το θέμα αυτό μπορεί να σας ενημερώσει σχετικά η κα Πανάγου που συμμετέχει στο Συμβούλιο του ΕΤΑΤ και γνωρίζει άριστα το θέμα.
Βογιατζάκης Εμμανουήλ
Αναπλ. Μέλος Δ.Σ. του ΕΤΑΤ